Αλήθεια πόσες φορές έχετε έρθει σε δίλημμα για το αν είστε πρώτα γυναίκες και μετά μητέρες ή το αντίστροφο; Πόσες φορές σας πέρασε έστω σαν σκέψη από το μυαλό; Ποια έννοια λοιπόν προηγείται της άλλης; Γυναίκα ή Μητέρα; Μητέρα ή Γυναίκα;

 Κάποιες φορές ως γυναίκες,(το έχουμε στη φύση μας νομίζω) το μυαλό μας μπαίνει στη διαδικασία να κάνει λίγο πιο περίπλοκες σκέψεις που τις πλείστες φορές μας μπερδεύουν. Έτσι είμαστε βλέπετε εμείς οι γυναίκες… Ειδικά αφότου γεννήσουμε η περίοδος που διανύουμε λόγω διάφορων συνθηκών και αλλαγών στις ορμόνες μας, μας κάνει να τα βλέπουμε όλα λίγο πιο περίεργα από ότι είναι. Λογικά όλες όσες γεννήσατε θα περάσατε από αυτή τη συγκεκριμένη φάση και θα σκεφτήκατε το πιο πάνω ερώτημα. Τόσο την περίοδο μετά από τη γέννα αλλά και μετέπειτα μεγαλώνοντας το μωρό, το ερώτημα αυτό υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας.

Ασφαλώς και είμαστε Γυναίκες , αγαπημένες φίλες, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις υπερισχύει πιστεύω το μητρικό μας ένστικτο. Στην προσπάθειά μας να αποδώσουμε καλύτερα σαν ‘μανούλες’ παραμελούμε χωρίς να το θέλουμε την ανάγκη που έχουμε να νιώσουμε γυναίκες, αφήνουμε στο πίσω μέρος την γυναικεία πλευρά μας, λες κι αυτό είναι κάτι κακό ή κάτι παράξενο. Κι εδώ αρχίζουν σκέψεις όπως: “ μα το μωρό με χρειάζεται περισσότερο, το μωρό προηγείται, οι δικές μου ανάγκες μπορεί να περιμένουν για λίγο, ας αφήσω στην άκρη τον εαυτό μου γιατί το μωρό χρειάζεται την προσοχή μου, αργότερα θα βρω χρόνο για μένα, ο σύζυγός μου μπορεί να περιμένει αφού τώρα έχουμε μωρό, κ.λπ.”.

Πόσες φορές έχετε αισθανθεί ότι πνίγεστε; Ότι χρειάζεστε μια αλλαγή για να νιώσετε και πάλι ξανά γυναίκες; Ότι θέλετε να κάνετε κάτι για εσάς κι όχι μόνο για την οικογένειά σας; Ότι θέλετε να νιώσετε πρώτα τη γυναικεία σας πλευρά και μετά τη μητρική σας;

Το να είσαι μητέρα είναι ότι πιο όμορφο και πιο αληθινό μπορεί να αισθανθεί μια γυναίκα και δεν το αμφισβητώ καθόλου. Ως μανούλα που είμαι είναι ότι πιο δυνατό έχω ζήσει μέσα στη ζωή μου το να έχω το ρόλο της μητέρας. Μην ξεχνάτε όμως φίλες μου ότι πρώτα είμαστε γυναίκες. Για να περάσουμε στο στάδιο των μητέρων πρώτα αισθανθήκαμε γυναίκες και είμαστε γυναίκες! Χωρίς αυτό εξάλλου δε θα γινόταν ποτέ το επόμενο βήμα, ώστε να προχωρήσουμε στη μητρότητα.

Για να μπορέσουμε να μεγαλώσουμε συναισθηματικά υγιή παιδιά που θα έχουν δίπλα τους τη μητέρα τους, θα πρέπει να είμαστε πρώτα εμείς σε θέση να αγαπάμε τον εαυτό μας, να τον φροντίζουμε, να του υπενθυμίζουμε κάθε μέρα ότι είμαστε γυναίκες, ότι έχουμε κι εμείς ανάγκες κι ότι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τις παραμελούμε. Αν παραμελούμε τις δικές μας ανάγκες, το αίσθημα του να νιώθουμε γυναίκες: όμορφες, δυνατές, τολμηρές, θαρραλέες, αισθησιακές, ερωτικές, δοτικές, τότε το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να φτάσουμε σε σημείο να χάσουμε τον εαυτό μας, τη γυναικεία μας φύση κι αυτό πιστέψτε με αγαπημένες φίλες δεν είναι κι ότι καλύτερο.

Τα παιδιά δίπλα τους χρειάζονται ολοκληρωμένες μορφές τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Η μητρική φιγούρα λοιπόν που θα πρέπει να έχουν στο πλάι τους για μια ζωή, πρέπει να είναι τέτοια ώστε να τα παρακινεί, να τα κάνει να αισθάνονται ζωντανά, ενεργά και συναισθηματικά υγιή.

Οι σύντροφοί μας επίσης, θέλουν δίπλα τους τις γυναίκες που ερωτεύτηκαν, που αγάπησαν , αυτές στις οποίες αφέθηκαν, ώστε να έρθει στην πορεία ένα μωρό. Είναι κρίμα και άδικο να στερούμε και από αυτούς τη γυναικεία πλευρά μας, αυτό που έχουμε να δώσουμε ως γυναίκες!

Θέλουμε λοιπόν να είμαστε Γυναίκες-Μανούλες όμορφες, αρεστές, χωρίς να παραμελούμε αυτό που με τόση ευλογία μας δόθηκε! Γιατί πραγματικά είναι Ευλογία τεράστια να είμαστε Γυναίκες. Οπότε σε καμία περίπτωση δε πρέπει να ξεχνάμε το γυναικείο μας ρόλο τόσο για εμάς όσο και για την οικογένειά μας.

Δε σημαίνει σε καμία περίπτωση φίλες μου ότι με το να δώσουμε σημασία σε εμάς, στις δικές μας ανάγκες, στα δικά μας θέλω, θα αφήσουμε τα μωρά μας παραμελημένα ή θα πάθουν κάτι. Σε όλα υπάρχουν όρια και σε αυτά πρέπει να ποντάρουμε ώστε να πετύχουμε τον τέλειο συνδυασμό Γυναίκας-Μητέρας!

Είμαστε Υπέροχες Γυναίκες και Υπέροχες Μάνες! Μην το ξεχνάτε σε καμία περίπτωση αυτό αγαπημένες μου φίλες! Και σας μιλώ μέσα από την καρδιά μου ως ΓυναικάΜανούλα που είμαι κι εγώ κι έχω περάσει από διάφορα στάδια, που είμαι σίγουρη πως περάσατε κι εσείς και νιώθετε όσα νιώθω και όσα λέω .

 Δυσκολίες υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν σε όλη τη διαδρομή μας ως γυναίκεςμάνες. Να θυμάστε όμως ότι αυτό που κάνουμε είναι πολύ σπουδαίο, είναι αξιοθαύμαστο και ότι ποτέ μα ποτέ δεν είμαστε μόνες. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν Γυναίκες- Μάνες σαν και εμάς, που νιώθουν ότι νιώθουμε και αφουγκράζονται τη γυναικεία μας φύση, τη γυναικεία μας ανάγκη, τη γυναικεία μας Ζωή ! Καταλαβαίνουμε η μία την άλλη και είμαστε μαζί σε όλο αυτό, γι’ αυτό μην τα παρατάτε, μην νιώθετε άσχημα για το ότι είστε Γυναίκες!

 Είμαστε Γυναίκες-Μητέρες και ήδη μόνο και μόνο που ανήκουμε στην κατηγορία αυτή, έχουμε πετύχει πολλά!

«Να αγαπάτε τη Γυναίκα μέσα σας, γιατί αυτή θα σας κάνει Υπέροχη και Αληθινή
Μητέρα».

Εφραιμία Ιωαννίδου -Φιλόλογος/Παιδαγωγός

Σκίτσο 1ης εικόνας: Ζωή Γρηγορίου

Σκίτσο 2ης εικόνας: Εφραιμία Ιωαννίδου